Yaşam Boyu Form Kampı: Obezlerde Antropometrik Özellikler ve Obezite Farkındalığı Üzerine Etkisi
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.10447198Anahtar Kelimeler:
Obezite, Egzersiz, FarkındalıkÖzet
Bu araştırmanın amacı; obezlerde yaşam boyu form eğitimlerinin antropometrik ölçümler ve obezite farkındalığı üzerine etkilerini incelemektir. Bu araştırmaya Kocaeli ilinde ‘Yaşam Boyu Form Kampı’na katılan 31 birey (23 kadın 8 erkek) katılmıştır. Bireylere çevre şartlarından izole edilmiş bir ortamda, değişen sürelerde (8 hafta-34 hafta) beslenme, egzersiz, sosyal etkinlikleri kapsayan multidisipliner bir program uygulanmıştır. Veri toplama aracı olarak; Obezite Farkındalık Ölçeği ve antropometrik ölçümler için Tanita MC 580 cihazı kullanılmıştır. Bireylerin antropometrik ölçümleri egzersiz programına başlamadan önce alınmış, 8-34 hafta süren program sonrasında son test alınmıştır. Bireylerin ön testleri ve son testleri arasındaki yüzdelik değişim incelendiğinde; vücut ağırlığı (%22,33), beden kütle indeksi (%37,36), vücut yağ yüzdesi (%25,99), vücut yağ ağırlığı (%43,11), vücut su yüzdesi (%-21,85) ve yağsız kütle yüzdesi (%21,85) oranında değişim bulunmuştur. Tüm antropometrik özelliklerde anlamlı farklılık bulunmuştur. Obezite farkındalık toplam puanında ve alt boyutlarında anlamlı farklılık bulunmamıştır. Obezite farkındalık alt boyutunda, fiziksel aktivite alt boyutunda ve obezite farkındalık toplam puanında kadın katılımcıların, beslenme alt boyutunda ise erkek katılımcıların daha yüksek puana sahip oldukları belirlenmiştir. Çalışmamızda literatüre paralel olarak düzenli egzersiz yapan ve sağlıklı beslenen bireylerin obezite oranları, vücut ağırlığı, beden kütle indeksi, vücut yağ oranı düşmüştür. Düzenli egzersiz ve sağlıklı beslenme alışkanlıkları içeren multidisipliner programın obezite riskini azalttığı söylenebilir.
Referanslar
Alasmari, H.D., Al-Shehri, A.D., Aljuaid, T.A., Alzaidi, B.A., ve Alswat, K.A. (2017). Relationship between body mass index and obesity awareness in school students. J Clin Med Res, 9, 520–524.
Allen, A. (2011). Effects of educational intervention on children's knowledge of obesity risk factors. Phd Thesis, Carroll College.
Aslan, N.N. ve Yardımcı, H. (2017). Obezite üzerine etkili yeni bir hormon: İrisin. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 6, 176-183.
Aycan, Z. (2016). Çocukluk çağında obezite ve metabolik sendrom. Türkiye Çocuk Hastalıkları Dergisi, 10(3), 1-3.
Fonseca-Junior, S.J., Bustamante, C.G., Rodrigues, P.A., Oliveira, A.J. ve Fernandes-Filho, J. (2013). Physical exercise and morbid obesity: A systematic review, Arquivos Brasileiros de Cirurgia Digestiva (ABCD), 1, 67-73.
Grave, R.D. (2013). Exercise therapy in adult individuals with obesity, Ed: Dominique Hansen, Chapter:11, Motivating patients with obesity to exercise, New York: Nova.
Gürlek. A, (2005). Modern Tıp Seminerleri:31, Obezite, Ankara: Güneş.
Hankey, C. ve Whelan, K. (2018). Advanced Nutrition and Dietetics in Obesity, Wiley Blackwell.
Horák, S., Sovová, E., Pastucha, D., Konečný, P., Radová, L., ve Calabová, N. (2017) Comprehensive group therapy of obesity and its impact on selected anthropometric and postural parameters. Cent Eur J Public Health, 25, 326-331.
James, W.P.T. (2010). Physical activity and obesity, Chapter 11, Global prevalence of adult obesity, 2nd ed., Ed: Claude Bouchard, Peter t. Katzmarzyk , Unites States: Human Kinetics.
Jeffery, R.W., ve Utter,J. (2003). The changing environment and population obesity in the United States. Obes Res, 11, 12-22.
Kafkas, M., ve Özen, G. (2014). Obezite farkındalık ölçeği’nin (OFÖ) Türkçeye uyarlanması: Bir geçerlik ve güvenirlik çalışması. İnönü Üniversitesi Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, 1(2), 1-15.
Kara, H. (2014). Diyet yapan obez bireylerde leptin, ghrelin, nesfatin1 ve obestatin biyokimyasal parametreleri ile kilo verme arasındaki ilişki, Yüksek lisans tezi, Balıkesir Üniversitesi, Balıkesir.
Ma, J., Yank, V., Xiao, L., Lavori, P.W., Wilson, S.R., ve Rosas, L.G. (2013) Translating the diabetes prevention program lifestyle intervention for weight loss into primary care: a randomized trial. JAMA Intern Med, 173, 113-121.
Ma, J., Rosas, L.G., Lv, N., Xiao, L., Snowden, M.B., ve Venditti, E.M. (2019) Effect of integrated behavioral weight loss treatment and problem-solving therapy on body mass index and depressive symptoms among patients with obesity and depression: The randomized clinical trial. JAMA, 321, 869-879.
Orhan, Y. ve Bozbora, A. (2008). Obezite. İstanbul: Medikal.
Ross, R., ve Janssen, I. (2007). Chapter:11 Physical activity, fitness and obesity. Physical activity and health. Ed: Bouchard, C., Steven, N.B., ve William, L.H. , United States: Human Kinetics
Sayer, R.D., ve Hill, J.O. (2019). Exercise in the treatment of obesity. Chapter: Obesity: Pathogenesis, diagnosis and treatment. Springer International Publishing.
Sbraccia, P. ve Finer, N. (2019). Obesity pathogenesis, diagnosis and treatment. Switzerland: Springer, Chapter:15, Exercise in the Treatment of Obesity.
Süel, E., Yılmaz, G., Yüksel, İ. G., ve Şengür, E. (2022). Obezite farkındalık durumu, beslenme bilgi puanı ve fiziksel aktivite düzeyinin bazı değişkenler bakımından karşılaştırılması. International Journal of Sport Exercise and Training Sciences - IJSETS, 8(4), 214-223.
Şayık, D., Ak, A., Dinibütün-Öğrünç, E., Ermis, S., ve Musmul, A. (2021). Obeziteye multidisipliner yaklaşım: sağlıklı - kalıcı kilo verme ve psikolojik belirtiler üzerine etkileri, Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 13, 311-323.
Taşan, E. (2005). Obezitenin tanımı, değerlendirme yöntemleri ve epidemiyolojisi. Türkiye Klinikleri Dâhili Tıp Bilimleri Dergisi, 1(37), 1-4.
Tonguralp, Ş.Ş., Köse, B., ve Dönmez, G. (2016). Zayıflama ürünleri gerçekten etkili mi?, Türkiye Klinikleri Spor Hekimliği, 2(3), 66-72.
Tunay, M. (2018). Kadınlarda obezite ve dürtüsellik ilişkisinin değerlendirilmesi, Türk Diyabet ve Obezite Dergisi, 2, 59-64.
Tümer, A., ve Özsoy, S. (2015). The effect of individual counselung intervention based on the stage of change in increasing physical activity. Journal of Ege University Faculty of Nursing, 31 (2),26-39.
Yıldırım, M., Şimşek, B., ve Kartal, A. (2022). Lise öğrencilerinin obezite farkındalık düzeylerinin incelenmesi. Journal Of Social, Humanities and Administrative Sciences, 8(51), 603-611.
Yoldağ, F. (2016) Obez bireylerde yüksek proteinli diyetler ile normal proteinli diyetlerin kilo verme açısından kıyaslanması, Yüksek lisans tezi, Doğu Akdeniz Üniversitesi, Magusa.
Yüksel, E., ve Akıl, M. (2019). Adölesanların fiziksel aktivite seviyeleri ile obezite farkındalık düzeyleri ve beslenme davranışlarının incelenmesi, Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 13(3), 185-193.
Zorba, E. (2014). Yaşam Boyu Spor. Ankara: Nobel Yayıncılık.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2023 IJPANH
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
